بیماری مقاربتی کلامیدیا + درمان

بیماری کلامیدیا که با علائمی شبیه به سوزاک همراه است یک بیماری مقاربتی شایع در زنان است که باید مورد توجه و بررسی قرار بگیرد، کلامیدیا در واقع از نوعی باکتری موجود در بدن فرد مبتلا ایجاد می شود، این بیماری که از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ناشی می شود به طور میانگین در طول یک سال ۴ میلیون زن را مبتلا می کند در واقع این یک بیماری شایع مقاربتی است که از عفونت های باکتریایی نشات می گیرد. این بیماری می تواند مشکلات بسار جدی برای فرد ایجاد نماید ، بنابراین شخص حتما باید به یک متخصص زنان و زایمان جهت درمان آن مراجعه کند.

علت بروز بیماری کلامیدیا

بیماری کلامیدیا یک عفونت مقاربتی است که توسط باکتری Chlamydia trachomatis ایجاد می‌شود. این باکتری از طریق تماس جنسی محافظت‌نشده (واژینال، مقعدی یا دهانی) منتقل می‌شود. علت اصلی بروز این بیماری، عدم رعایت بهداشت جنسی و استفاده نکردن از وسایل محافظتی مانند کاندوم است.

عفونت کلامیدیا ممکن است بدون علامت باشد، اما در صورت عدم درمان، می‌تواند به مشکلات جدی مانند التهاب لگن در زنان یا عفونت مجاری ادراری در مردان منجر شود. برای پیشگیری، رعایت بهداشت جنسی، اجتناب از شرکای جنسی متعدد و انجام تست‌های منظم توصیه می‌شود.

کلامیدیا در کدام قسمت ها شیوع می یابد؟

باکتری کلامیدیا در گردن رحم، مجرای ادرار، گلو یا راست روده تولید می شود و زندگی می کند ، بعد از مدتی نیز تکثیر می یابد و وسعت بیماری بیشتر می شود.

دستگاه تناسلی زنان

کلامیدیا معمولاً دهانه رحم را آلوده می‌کند و می‌تواند به رحم و لوله‌های فالوپ گسترش یابد و باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود.

دستگاه تناسلی مردان

در مردان، کلامیدیا اغلب مجرای ادراری را آلوده می‌کند و می‌تواند منجر به التهاب مجرا (اورتریت) شود.

راست‌روده (رکتوم)

در صورت تماس جنسی مقعدی، کلامیدیا می‌تواند باعث عفونت رکتوم شود که ممکن است بدون علامت باشد یا با درد، ترشحات و خونریزی همراه باشد.

گلو

در صورت تماس جنسی دهانی با فرد آلوده، عفونت گلو ممکن است رخ دهد که معمولاً بدون علامت است.

چشم‌ها

اگر باکتری به چشم منتقل شود (معمولاً از طریق دست‌های آلوده)، می‌تواند باعث التهاب ملتحمه (کونژکتیویت) شود.

مفاصل

در موارد نادر، کلامیدیا می‌تواند باعث نوعی آرتریت واکنشی شود که مفاصل، چشم‌ها و مجاری ادراری را درگیر می‌کند.

پیشگیری از کلامیدیا شامل رعایت بهداشت جنسی، استفاده از کاندوم و انجام تست‌های منظم برای افرادی است که در معرض خطر هستند.

بیشتر بخوانید: درمان سوزاک

علائم این بیماری چیست؟

این بیماری با علایم بسیار خفیفی همراه است و در ابتدا تقریبا قابل تشخیص نیست و فرد مبتلا متوجه آن نمی شود ، در بیشتر موارد فرد مبتلا این بیماری را به طور ناخواسته به دیگران منتقل می کند.البته نوع دیگری از این بیماری وجود دارد که تنها از طریق آزمایش تخصصی قابل تشخیص است.

کلامیدیا در صورت پیشرفت لوله‌های رحم را تخریب می کند و همچنین باعث عفونت شدید لگن می شود. دردهای شدید لگنی و درد در زمان مقاربت از علائم شایع این بیماری است. احساس سوزش و خارش شدید در ناحیه تناسلی و گردن رحم نیز یکی از نشانه های عفونی شدن رحم به باکتری است.

توجه داشته باشید که در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند منجر به ایجاد بیماری التهابی لگن یا PID شود. از آنجا که عفونت کلامیدیایی معمولا بدون نشانه است درمان آن در مراحل پیشرفته دشوارتر بوده و ممکن است آسیب های جدی در لوله‌های فالوپ ایجاد کند و منجر به مشکلات باروری شود. برای پیشگیری از این بیماری باید از مقاربت با افراد مشکوک یا آلوده جلوگیری نمایید، همچنین رعایت موارد بهداشتی و محافظت از ناحیه تناسلی می تواند برای جلوگیری موثر واقع شود.

تشخیص بیماری کلامیدیا

تشخیص کلامیدیا با استفاده از روش‌های زیر انجام می‌شود:

آزمایش نمونه ادرار

از بیمار درخواست می‌شود نمونه ادرار ارائه دهد تا وجود باکتری Chlamydia trachomatis بررسی شود. این روش غیرتهاجمی و ساده است.

آزمایش نمونه ترشحات

پزشک با استفاده از سواب، نمونه‌ای از ترشحات دهانه رحم در زنان یا مجرای ادرار در مردان جمع‌آوری می‌کند. این روش دقت بالایی دارد.

آزمایش‌های مولکولی

آزمایش تقویت اسید نوکلئیک (NAAT) دقیق‌ترین روش برای تشخیص کلامیدیا است و می‌تواند DNA باکتری را در نمونه‌های ادرار یا ترشحات شناسایی کند.

آزمایش نمونه‌های نواحی دیگر

اگر علائم در گلو، چشم یا راست‌ روده وجود داشته باشد، نمونه‌گیری از این نواحی نیز ممکن است انجام شود.

تست‌های سرولوژیک

در برخی موارد خاص، آزمایش خون برای شناسایی آنتی‌بادی‌های باکتری ممکن است به کار رود، اگرچه این روش کمتر معمول است.

تشخیص زودهنگام کلامیدیا بسیار مهم است، زیرا این بیماری می‌تواند بدون علائم باشد و در صورت عدم درمان، عوارض جدی مانند ناباروری و بیماری التهابی لگن را به همراه داشته باشد. انجام تست‌های منظم برای افرادی که در معرض خطر هستند توصیه می‌شود.

چه افرادی در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا هستند؟

افرادی که در معرض خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا قرار دارند عبارت‌اند از:

• داشتن روابط جنسی با بیش از یک شریک خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.

• عدم استفاده از وسایل محافظتی، به ویژه کاندوم، هنگام تماس جنسی خطر انتقال کلامیدیا را بالا می‌برد.

• جوانان به دلیل فعالیت جنسی بیشتر و سیستم ایمنی در حال توسعه، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

• افرادی که قبلاً به بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک یا تبخال مبتلا شده‌اند، احتمال بیشتری برای ابتلا به کلامیدیا دارند.

• داشتن شریک جنسی که به کلامیدیا مبتلا است، یکی از مهم‌ترین عوامل خطر محسوب می‌شود.

• تماس جنسی با افرادی که سابقه سلامت جنسی آنها مشخص نیست، می‌تواند خطر را افزایش دهد.

پیشگیری با رعایت بهداشت جنسی، استفاده از کاندوم، محدود کردن تعداد شرکای جنسی و انجام تست‌های منظم بسیار مؤثر است.

روش های درمان کلامیدیا

درمان کلامیدیا معمولاً ساده و مؤثر است و با استفاده از آنتی‌ بیوتیک‌ها انجام می‌شود. روش‌های اصلی درمان شامل موارد زیر است:

آنتی‌بیوتیک‌ ها

یک دوز واحد خوراکی از آزیترومایسین معمولاً برای درمان کافی است. داکسی‌سایکلین نیز باید به مدت 7 روز طبق دستور پزشک مصرف شود.

درمان شرکای جنسی

برای جلوگیری از انتقال مجدد، تمام شرکای جنسی فرد باید تحت درمان قرار گیرند، حتی اگر بدون علامت باشند.

پرهیز از رابطه جنسی

بیمار باید تا پایان دوره درمان و تأیید بهبودی کامل از هرگونه تماس جنسی خودداری کند.

پیگیری درمان

پس از اتمام درمان، به ویژه در صورت وجود علائم مداوم یا احتمال تماس دوباره با شریک آلوده، آزمایش مجدد توصیه می‌شود.

درمان عوارض

اگر کلامیدیا منجر به عوارضی مانند بیماری التهابی لگن (PID) در زنان یا اپیدیدیمیت در مردان شده باشد، ممکن است درمان‌های طولانی‌تر یا تخصصی‌تری نیاز باشد.

پیشگیری از انتقال به نوزاد

زنان باردار مبتلا باید درمان شوند تا از انتقال عفونت به نوزاد جلوگیری شود.

پیروی دقیق از دستورات پزشک در مصرف داروها و تکمیل دوره درمان برای بهبودی کامل و جلوگیری از مقاومت آنتی‌بیوتیکی ضروری است.

آیا می توان از ابتلا به بیماری کلامیدیا پیشگیری کرد؟

بله، پیشگیری از بیماری کلامیدیا امکان‌پذیر است و با رعایت اصول بهداشت جنسی می‌توان خطر ابتلا را به میزان قابل‌توجهی کاهش داد. روش‌های اصلی پیشگیری عبارت‌اند از:

• استفاده صحیح و مداوم از کاندوم در هر نوع رابطه جنسی (واژینال، مقعدی و دهانی) می‌تواند خطر انتقال کلامیدیا را کاهش دهد.

• داشتن یک شریک جنسی ثابت که از سلامت او اطمینان دارید، خطر ابتلا را کاهش می‌دهد.

• کاهش تعداد شرکای جنسی خطر انتقال بیماری را کمتر می‌کند.

• افرادی که فعال جنسی هستند، به‌ویژه کسانی که در گروه‌های پرخطر قرار دارند، باید به طور منظم آزمایش‌های مقاربتی انجام دهند.

• صحبت درباره تاریخچه سلامت جنسی و آزمایش‌های قبلی با شریک جنسی می‌تواند در پیشگیری موثر باشد.

• در صورت وجود علائمی مانند ترشحات غیرطبیعی یا درد، باید از رابطه جنسی پرهیز کرد و به پزشک مراجعه نمود.

• افزایش آگاهی در مورد بیماری‌های مقاربتی و روش‌های پیشگیری از آنها می‌تواند خطر ابتلا را کاهش دهد.

با رعایت این نکات، می‌توان به طور قابل‌توجهی از ابتلا به کلامیدیا پیشگیری کرد.

سوالات متداول

در نهایت…

کلامیدیا یک بیماری مقاربتی شایع است که به دلیل نبود علائم واضح، اغلب نادیده گرفته می‌شود. اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند ناباروری و بیماری‌های التهابی لگن شود. درمان کلامیدیا ساده است و با استفاده از آنتی‌ بیوتیک‌ها مؤثر واقع می‌شود. پیشگیری از این بیماری با رعایت بهداشت جنسی، استفاده از کاندوم و انجام تست‌های منظم امکان‌پذیر است. تشخیص زودهنگام و درمان به موقع می‌تواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند.