درمان فیبروم یا میوم به علائم شما بستگی دارد. بسیاری از درمانها علائم فیبروم رحم را هدف قرار میدهند، اما گزینههایی نیز وجود دارند که میتوانند این تودههای غیرسرطانی را از بین ببرند. تشخیص اینکه فیبروم ها در کجا قرار دارند، تعداد آن ها چقدر است و چقدر بزرگ هستند می تواند به تعیین بهترین گزینه های درمانی شما کمک کند و اهداف باروری شما نیز ممکن است نقش داشته باشد زیرا تنها راه برای حذف دائمی فیبروم ها و جلوگیری از آن ها در آینده، برداشتن رحم با جراحی است.
چه زمانی نیاز به درمان فیبروم رحم دارید؟
اگر فیبروم رحم در شما تشخیص داده شود و هیچ علامتی نداشته باشید، ممکن است نیازی به درمان نباشد. پزشک متخصص زنان شما ممکن است به سادگی رشد آن ها را در معاینات سالانه شما یا در صورت نیاز به دفعات بیشتر کنترل کند.
پزشک شما ممکن است درمان فیبروم را توصیه کند اگر:
- خونریزی شدید قاعدگی، درد یا فشار مرتبط با فیبروم دارید که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند.
- در تلاش برای باردار شدن هستید و فیبروم ها در ناحیه ای قرار دارند که ممکن است بر باردار شدن یا در دوران بارداری مشکل ایجاد کند..
گزینه های درمانی فیبروم رحم چیست؟
برای درمان فیبروم رحم گزینه های زیادی وجود دارد که همانطور که در بالا بیان شد با توجه به شرایط شما و صلاحدید پزشک متخصص زنان روش درمانی انتخاب می شود.
1-دارو برای فیبروم رحم
داروهای مختلف بدون نسخه و نسخه ای می توانند به طور موقت علائمی مانند خونریزی شدید یا درد را کاهش دهند. اما داروها نمی توانند به طور کامل فیبروم رحم را از بین ببرند، فقط رشد آن ها را متوقف و از بزرگ شدن آن ها جلوگیری می کند.
داروهایی برای مدیریت علائم فیبروم عبارتند از:
- داروهای ضد بارداری: گاهی اوقات می توانند به کاهش خونریزی شدید و درد قاعدگی کمک کنند. این شامل دستگاههای داخل رحمی (IUD) است، یک وسیله پیشگیری از بارداری که مقدار کمی هورمون را در رحم ترشح میکند و میتواند خونریزی شدید قاعدگی ناشی از فیبروم را مهار کند.
- داروهای هورمونی: داروهایی که به عنوان آگونیست های GnRH شناخته می شوند. با مسدود کردن تولید هورمون های جنسی عمل می کنند که می تواند میزان استروژن موجود برای رشد فیبروم را کاهش دهد. این داروها می توانند به طور موقت فیبروم ها را کوچک کنند و ممکن است قبل از جراحی برای کوچکتر کردن تومورهای بزرگتر و برداشتن آسان تر آن ها تجویز شوند.
- داروهای ضد التهابی: مسکن هایی که به عنوان داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی شناخته می شوند مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است برای کاهش درد ناشی از فیبروم تجویز شوند.
- مکملهای آهن: فیبرومها میتوانند باعث خونریزی شدید قاعدگی و کمخونی شوند، وضعیتی که زمانی ایجاد میشود که گلبولهای قرمز کافی برای حمل مقدار کافی اکسیژن به بافتهای بدن را نداشته باشید. پزشکان گاهی اوقات مکملهای آهن را برای افزایش گلبولهای قرمز خون و رفع علائم رایج کم خونی مانند ضعف و خستگی توصیه میکنند. مهم است که وضعیت خود را کنترل کنید و بر اساس شدت کم خونی فقط مقدار لازم آهن مصرف کنید.
2-آمبولیزاسیون شریان رحمی
این روش به عنوان آمبولیزاسیون فیبروم رحم نیز شناخته می شود. در این روش، فیبروم ها از خون حیاتی خود محروم می شوند. آمبولیزاسیون جریان خون را به فیبروم ها محدود می کند و در نتیجه آن کوچک می شود و می میرد. پزشک ذرات کوچکی را به شریان هایی که خون فیبروم ها را تامین می کنند تزریق می کند. این ذرات سدی را برای هر خونی که تلاش میکند به فیبروم رحم برسد، ایجاد میکند.
آمبولیزاسیون معمولاً برای خانمهایی توصیه میشود که فیبرومهای رحمی آن ها باعث خونریزی یا درد شدید میشود یا فیبرومهایشان به مثانه یا راست روده فشار میآورد. این برای زنانی که قصد بارداری دارند نیست.
3-ابلیشن آندومتر
ابلیشن آندومتر فقط بر روی برخی از فیبروم های رحمی کار می کند. ابلیشن آندومتر همه فیبروم ها را درمان نمی کند، فقط فیبروم هایی که به سمت داخل رحم هستند.
این به طور کلی به عنوان یک روش سرپایی، حتی در مطب پزشک شما انجام می شود. ابزاری از طریق واژن و داخل رحم وارد میشود و این روش ممکن است شامل سرمای شدید، امواج مایکروویو یا پرتوهای پر انرژی باشد، که .فیبروم های رحم را از بین می برد. بارداری بعد از ابلیشن آندومتر برای زنان غیرممکن است.
4- جراحی
1-میومکتومی جراحی فیبروم رحم روشی برای زنانی است که هنوز تمایل به باردار شدن دارند. برای مقابله با فیبروم های داخل حفره ای یا آن هایی که به در دهانه رحم هستند، استفاده می شوند. میومکتومی برای از بین بردن فیبروم از رحم انجام می شود و رحم را دست نخورده نگه می دارد.
2-هیسترکتومی یا برداشتن رحم، درمان اصلی فیبروم رحم بوده و هنوز هم هست. این تضمین 100٪ است که فیبروم ها بر نمی گردند. معمولاً برای خانمهایی با فیبرومهای رحمی بسیار زیاد و خونریزی بسیار شدید که در حال نزدیک شدن به یائسگی یا پس از یائسگی هستند، استفاده میشود
جراحان ممکن است فقط رحم، بخشی از رحم یا تخمدان ها و لوله های فالوپ را بردارند. برداشتن رحم به این معنی است که شما گزینه ای برای بچه دار شدن نخواهید داشت. بیرون آوردن تخمدان ها به این معنی است که یائسه خواهید شد.
کلام آخر
توجه داشته باشید برای انتخاب روش درمانی باید با پزشک خود صحبت کنید تا به شما مشاوره بدهد و این که خودتان چه هدفی دارید اگر قصد بچه دار شدن دارید روش میومکتومی در غیر این صورت از دیگر روش ها می تواند برای درمان اقدام کرد البته انتخاب درمان بستگی به نظر پزشک دارد زیرا پزشک دیگر جوانب را در نظر خواهد گرفت .و در صورتی که از خونریزی زیاد اذیت می شوید می توانید از روش قرص یا داروهایی که توسط پزشک تجویز می شود استفاده کنید و در صورتی که بچه دار نمی شوید می توانید با پزشک مطرح کنید تا مشکلات را بررسی کند .